مقدمه: مطلبی که در ادامه می خوانید با همت جناب حجت الاسلام و المسلمین فراهانی نگاشته شده که برای اولین
بار در نشریه ی توقیف شده ی "همت" منتشر شد ما نیز تصمیم گرفتیم با توجه
به نزدیکی یوم الله "9دی" این مطلب را در این پایگاه مجازی بازنشر کنیم.
البته به علت طولانی بودنش سعی کردیم آن را در 2
پست جداگانه منعکس کنیم. قسمت اول با عنوان «امام مداری» تقدیم شد امروز نیز قسمت پایانی این مطلب را با عنوان «خودآگاهی امتی» دنبال می کنیم :

6. «امت» که شکل گرفت، زمینه اجتماعی تشکیل «حکومت» فراهم شد.
«جمهوری اسلامی» بدون حضور امتی گرداگرد امام هرگز فرصت حیات نمی یافت. در حقیقت
این نظام، سخت افزاری شد در «خدمت امت» و «تحت ولایت امام». بدین لحاظ در طول 30
سال اخیر هرگاه رابطه امامت به وضعیت مطلوب و آرمانی نزدیک تر شده است، جمهوری
اسلامی کارآمدتر و بانشاط تر کار انقلاب را پیش برده است و برکات معنوی و مادی
فراوان تری برای مردم خود به ارمغان آورده است و هرگاه در این رابطه خدشه، فاصله،
تزلزل یا شبهه ای ولو اندک و گذرا پدید آمده است یا چنین اختلالی به اهالی آن القا
شده است، جمهوری اسلامی از خود حقیقی اش اندکی مهجور و مغفول مانده است. در هر حال
امام خمینی(ره) با اتکا به ارتباطات ولایی عمیق و جوشان خود با «عقل ها» و «عواطف»
امت، نظامی بزرگ و جدی را ساخت و پرداخت که فقط از مجرای ظرفیت عظیم امامت امکان
تمشیت و تدبیر آن به سوی اهداف عالیه اسلام و قرآن میسر بود. امام خمینی(ره) از
همین مجرا به مدت تقریبی 10 سال نظام را اداره کرد و انقلاب را به پیش برد.

7.
وفات امام خمینی(ره) پس از 10 سال رهبری و امامت فقط فقدان یک رهبر سیاسی، یک مدیر
استراتژیک بزرگ و ختی یک مرجع تقلید عالیقدر با میلیون ها نفر مقلد نبود. «خمینی»
کسی بود که امامت را به معنای تمام کلمه عینیت بخشیده بود و بالاترین ظرفیت
ارتباطات امت و امام را پس از غیبت کبرای بقیة الله الاعظم به وجود آورده بود.
بدیهی است که ظریفتی به این فراخی و عظمت نمی توانست با حضور برجسته ترین مراجع
تقلید روزگار پر شود، چنانچه خود آن بزرگواران پای در این عرصه دشوار و پر زحمت
نگذاشتند و چنانچه عقل جمعی انقلاب و منطق فقهی عموم فقهاء، حتی شرط مرجعیت را از
لوازم امامت کنار گذاشت.

از
طرف دیگر امامت خمینی کبیر تجربه ای جدید و بی سابقه به شمار می آمد، چنانچه تا
قبل از وی برای هیچ فقیهی شرایط احیای چنین موقعیتی فراهم نشده بود لذا تجربه ای
از امامت برای کسی غیر از امام ممکن نگشته بود. در چنین شرایط بغرنجی است که بار
بی نهایت امامت بر دوش فقیهی دیگر قرار گرفت که قرار بود در ایده آل ترین وضعیت،
فقط ظرفیت های ایجاد شده از سوی امام فقید را پر کند و در بهترین شرایط اجازه
ایجاد احساس خلأ آن بزرگوار را در احدی ندهد. قطعا برآورده شدن چنین توقعی سقف
خواسته های مجلس خبرگان بود. هیچ کس انتظار نداشت رهبر جانشین، دامنه قلمرو امامت
خمینی(ره) توسعه بخشد. فقط کافی بود که دستاوردهای حضرت روح الله(ره) حفظ گردد.

8. «آیت
الله العظمی سید علی خامنه ای» به رهبری جمهوری اسلامی تعیین شد. این تعیین خبرگان
غیر از وضعیت تعیّنی امامت در «آیت الله العظمی سید روح الله خمینی» بود. در حالی
که امامت در خمینی تعیین یافته بود و مردم بلاواسطه در محضرش خود را امت او احساس
کرده بودند، در خصوص خامنه ای این تعیین خبرگان بود که بسان واسطه ای خبر از امامت
وی می داد.

از
زمان این «تعیین» که وجاهت رهبری «سید علی خامنه ای» را امری قائم به خبرگان نشان
می داد تا 20 سال بعد که در «نهم دی ماه 1388» رهبری ایشان به صورتی تعیّنی و
بلاواسطه با مردم خود را متبلور کرد، سال های پر فراز و نشیبی گذشت.

9.
روایت و حکایت آن 20 سال، فرصت و مهلتی فراخ می طلبد؛ اما به نظر می رسد در ورای
همه اتفاقات ریز و درشت این سال ها یک اتفاق بسیار بزرگ رخ داد که پس از ارتقای
«مرجعیت» به «امامت» از سوی امام خمینی، مهم ترین و استراتژیک ترین تحول معاصر در
حوزه ارتباطات امامتی شیعی است. این اتفاق که محصول 20 سال تدبیر و تمشیت حکیمانه
فقیهی متأله و سیاستمداری زبردست است، در یک گزاره کوتاه اینچنین بیان می شود:
«ارتقای رهبری تعیینی به امامت تعینی» . جنس تحول برآمده از سلوک عملی آیت الله
العظمی سید علی خامنه ای از همان جنس تحول برآمده از سلوک عملی آیت الله العظمی
سید روح الله خمینی بود. حضرت آیت الله العظمی خامنه ای توانست کف ارتباطات امامتی
متجلی در قانون اساسی را که بر مدار مفهوم «رهبری» ترسیم شده بود، یک بار دیگر به
اوج خود برساند و واقعیتی به نام «امامت» را عینیتی حداکثری ببخشد. او فقط رهبر ما
نیست، او یک امام تمام عیار است که طلوع درخشانش به تبلور «خودآگاهی امتی» در میان
مردم انجامید.

اگر
چه فرآیند «ارتقای رهبری به امامت» حداقل دو دهه به طول انجامید (از68 تا 88)،
چنانچه در خصوص امام خمینی(ره) نیز اینچنین شد (از42 تا 65) اما به محض قرار گرفتن
خورشید امام در وسط آسمان جماعت، در طول کمتر از شش ماه (از خرداد 88 تا دی ماه
88) عظیم ترین امت تاریخ شکل گرفت.

نهم
دی ماه نمایشگاه 20 سال زحمت و مداومت یک فقیه مجاهد است که نه تنها دستاوردهای
عظیم امام خمینی(ره) را احیا کرد، بلکه مرزهای آن را بسیار بیش از آنچه تصور می شد
به پیش برد.

زین
پس با افتخاری تمام او را حضرت آیت الله العظمی « امــــام خامــــنه ای » خواهیم
خواند و یکی از باشکوه ترین دوران تاریخ امت اسلامی را تحت امامت او تجربه خواهیم
کرد که این فقط آغاز راه است ...